SELMUS I

SELMUS I.

Turcarum Imperator Baiazetis II. filius secundogenitus. Imperandi cupidine accensus, contta Patrem arma cepit, sed ab eo victus est: interim ope Ianizerorum, Achmeti primogenito praelatus, Patrem, qui ipsi Imperiô cesserat, venenô sustulit, A. C. 1512. largus in Praetorianos Proceresque. Achmetem dein Sultani Aegyptii opibus subnixum, praeliâ vicit occiditque, Corhutô quoque altero fratre, quietis et literarum amante sublatô: una cum 8. nepoltibus, quos pariter necari curavit. Coetera animus laborum patiens, sobrius, liberalis, iustitiae tenax, Historiarum amans, poeseos quoque in sua lingua non rudis. Bellô contra Persas, ad quos Achmetis fil Amurates confugerat, primo infelix, postmodum praeliô ad Zalderane victor, A. C. 1514. hominum amisit 50000. in reditu, per Euphratem transiturus, magnam insuper militum machinarumque iacturam passus. Post quae plurimis Perisae urbibus occupatis, Regulos varios subegit: Campsonem Gaurium, Aegypti Sultanum, vicit occiditque haud procul Alepo, A. C. 1516. quam urbem cum Damasco Syriaque tota subiugavit, Palaestinâ, per Sinnanem Bassam, sub obsequium redactâ. Dein Tomumbeium, a Mamelucis recens electum, Cairô captô, A. C. 1517. similiter vicit, Aegyptôque potitus est. Inde Constantinopolim reversum, pestis corripuit, quare Adrianopolim gestandus, in itinere, in loci Ciurl, in Thracia, ubi Patrem sustulerat, obiir. A. C. 1526. aetat. 46. Leunclav. l. 17. in Pand Turc. §. 125. Paul. Iov. in Selim. Mezeray Hist. Turc.